ÇOCUKLUGUMUN LEZZETLERI ..Rumeli isi kandil çöregi
Arman Kirim, Hürriyet, 04-09-2005

Çarsamba günü Miraç Kandiliydi. O gün düsündüm ki, sekülerizm-fundamentalizm gerginlesmesi içinde tamamen bizim kültürümüze ait olan bazi güzel degerler de ne yazik ki arada kaybolup gidiyor. Ama öte yandan, içinde yagcilik firsatlari tasiyan gelenekler geliserek sürüyor: Örnegin SMS yollu, yagli-mánili kandil tebrikleri gibi. Yitirilen degerlerimizden bir tanesi de Osmanli’dan kalan ese dosta kandil çöregi dagitma gelenegi. Bu güzel gelenekler kaybolurken, içlerindeki gastronomik degerler de haliyle yitiriliyor. Özellikle de yöresel nitelikli olanlar. O nedenle -farkindaysaniz- ben bu sayfada bu güzellikleri elden geldigince hatirlatmaya ve tanitmaya çalisiyor, tariflerini ise bulup size aktariyorum.

Bugün size anlatacagim kandil çöregi, Ege’de yerlesik Rumeli muhacirlerinin bir zamanlar yaptigi ama artik tamamen ortadan kalkmis olan siradisi bir lezzet. Verecegim tarifin kaynagi rahmetli babaannem. Geleneklerini Selanik’ten buralara kadar getirmisler. Simdilerde ise memlekette annemden baska hatirlayan ve uygulayan kalmamis. Bu çörek gerçekten harika bir sey. Gelenek ise söyle: Kandil günleri ögleden sonra çörekler evde kizartiliyor ve konu komsuya dagitiliyor. Ama anlatacagim kandil çörekleri o kadar güzel ki, bunlari yapmak için kandil falan beklemenize gerek yok. Bes çaylarinda ya da sabah kahvaltisinda taze taze hazirlayip yaninda Izmir tulum peyniri ile birlikte yiyebilirsiniz. Zaten yapilisi da çok kolay.

Tarif söyle. Büyük bir tencereye bir kilo beyaz unu eleyerek koyuyorsunuz. Bir tavaya bir su bardagi sizma zeytinyagi koyup yüksek ateste dumanlari çikana dek kizdiriyorsunuz. Kizgin yagi tenceredeki unun üzerine bosaltip tahta kasikla karistiriyorsunuz. Karisimin içine bir tatli kasigi kadar ‘instant’ kuru maya (bira mayasi), bir tatli kasigi kadar ince dövülmüs ‘sakiz’ baharati, tepeleme bir çay kasigi kadar toz tarçin ve yine bir çay kasigi tuz koyup karistiriyorsunuz. Karisima hafif ilik su ilave edip iyice yogurarak bizimkilerin lafiyla ‘kulak memesi sertliginde’ bir hamur elde ediyorsunuz. Daha sonra tencerenin üzerini bir bezle örtüp iki misli kabarana dek ilik bir yerde bekletiyorsunuz. Mayalanma, hamuru biraz yumusatiyor.

Kabaran hamurdan parçalar koparip avuç içinizde önce top sekli verdikten sonra bunlari ellerinizle yuvarlayarak 1cm. çapinda ve 30-40 cm. uzunlugunda serit/fitil haline getiriyorsunuz. Seridin üzerini keskin bir biçakla boydan boya çiziyorsunuz, sonra alt yüzünü çevirip ayni sekilde çiziyorsunuz. Ardindan seridi isterseniz halka, isterseniz ‘S’ ya da dilerseniz ‘8’ sekli vererek kapatiyorsunuz. Içinde kizgin Riviera tipi zeytinyagi olan yagda açik kahve rengi alana dek kizartiyorsunuz.